Siyah çay üretiminde yüksek teknolojili soldurma ve fermentasyon sistemleri için yapılan yeni AR-GE çalışmaları, çay kalitesini artırmak, üretim verimliliğini optimize etmek ve enerji tasarrufu sağlamak gibi hedeflere odaklanmaktadır. İşte bu alandaki olası AR-GE çalışmalarının detayları:

1. Akıllı Soldurma (Withering) Sistemleri

• IoT Tabanlı Nem ve Hava Akış Kontrolü:

  • Sensörlerle gerçek zamanlı nem ve sıcaklık izleme, otomatik havalandırma sistemleriyle ideal soldurma koşullarının sağlanması.

  • Yapay zeka (AI) destekli algoritmalarla çay yapraklarının su kaybının optimize edilmesi.

• Enerji Verimli Soldurma Yöntemleri:

  • Güneş enerjisi veya atık ısı geri kazanım sistemleriyle enerji tüketiminin azaltılması.

  • Düşük sıcaklıkta vakum destekli soldurma gibi yenilikçi tekniklerin denenmesi.

2. Kontrollü ve Otomasyonlu Fermentasyon Sistemleri

• Enzimatik Aktivite Takibi:

  • Spektroskopi veya kimyasal sensörlerle polifenol oksidaz aktivitesinin ölçülmesi, fermentasyon sürecinin dinamik olarak yönetilmesi.

  • Makine öğrenimi modelleriyle en uygun fermentasyon süresinin belirlenmesi.

• Modüler Fermentasyon Üniteleri:

  • Farklı çay çeşitleri için özelleştirilebilir iklim kontrollü odalar (sıcaklık, O₂/CO₂ seviyeleri).

  • UV veya LED bazlı oksidasyon hızlandırma teknikleri.

3. Yapay Zeka ve Veri Analitiği Entegrasyonu

• Üretim Süreci Optimizasyonu:

  • Çay yapraklarının görüntü işleme (computer vision) ile kalite sınıflandırması.

  • Büyük veri analiziyle geçmiş üretim kayıtlarının değerlendirilerek en iyi parametrelerin belirlenmesi.

4. Sürdürülebilir ve Çevre Dostu Teknolojiler

• Atık Yönetimi:

  • Fermentasyon sonrası atık yapraklardan biyoyakıt veya gübre üretimi.

• Su Tasarruflu Sistemler:

  • Buhar geri kazanımıyla su kullanımının minimize edilmesi.

5. Sonuç ve Beklenen Faydalar

• Kalite Artışı: Daha tutarlı aroma ve renk profili.

• Maliyet Düşüşü: Enerji ve işgücü tasarrufu.

• Üretim Hızı: Fermentasyon süresinin kısaltılmasıyla kapasite artışı.

Bu tür AR-GE projeleri, özellikle Türkiye’de (Rize, Trabzon gibi çay üretim bölgelerinde) yüksek katma değerli ürünler için rekabet avantajı sağlayabilir. Yatırım ve akademik-endüstriyel iş birlikleriyle bu teknolojilerin yerli üretimde uygulanması mümkündür.